Ik weet niet eens meer wanneer ik begon met schilderen, maar ik herinner me precies die dag dat mijn vader thuiskwam van zijn werk en me zag tekenen en vroeg: kun je het op een stof tekenen? Ik was een kind en ik begreep het verzoek niet, maar het intrigeerde me, dus mijn vader gaf me een pyjama die die dag uit productie kwam en ik tekende erop. Weken later, ook al had het niet veel te maken met mijn eerste ontwerp, nu het was geperfectioneerd door grafische professionals, zag ik de eerste pyjama's uit productie komen met enorme ontwerpen op de voorkant. Ik voelde dat ik aan dat werk had bijgedragen en misschien was het een beetje waar.

Sindsdien hebben mijn tekeningen me vergezeld in mijn groei en in mijn reizen. Ik hield er niet van om te schrijven wat er gebeurde, maar ik tekende liever wat ik zag. Zelfs vandaag vindt mijn moeder in een of andere doos enkele van mijn tekeningen waarvan ik moet toegeven dat ik er nooit echt om heb gegeven.

Mijn benadering van schilderen was heel anders. Onmiddellijk en zonder het ooit eerder te hebben gebruikt, koos ik voor de olie. Ik denk dat wat ik had gelezen mijn keuze heeft bepaald. De resulterende materialiteit, de zachtheid en de mogelijkheid om de kleur lange tijd te mengen en opnieuw te mengen, wat leidde tot de gewenste tint, trokken mijn aandacht. Jarenlang heb ik nooit gezocht naar een trend of een personage. Ik schilderde alles wat ik dacht dat ik zou willen als het klaar was.

Nadat ik onlangs de glans van de acrylspray had gewaardeerd, begon ik deze toe te voegen aan mijn schilderijen, waarbij ik de edele olieverf vermengde met het symbool van de straatartiest, de spray. Zo ontstond een serie schilderijen getiteld "Born Again", waarin ik de twee kunsten met bekende onderwerpen vond als een van de beroemdste personages die uit de pen van Charles Dickens kwamen, en die lange tijd luxe en macht vertegenwoordigen.